SGFP Wiki
Advertisement

Oznakowanie i zabezpieczenie miejsca akcji[]

Prawidłowe oznakowanie i zabezpieczenie miejsca wypadku zapewnia bezpieczeństwo zarówno poszkodowanym, osobom postronnym, jak również ratownikom udzielającym pomocy. Do oznakowania można wykorzystywać:

  • taśmy odblaskowe
  • lampy pulsacyjne
  • stożki ostrzegawcze, zapory i znaki drogowe
  • trójkąty ostrzegawcze
  • samochody służb
  • ratowniczych z włączonymi światłami alarmowymi
  • samochody prywatne z włączonymi światłami awaryjnymi
  • umundurowanych ratowników wyposażonych w lizaki, latarki, pałeczki sygnalizacyjne itp.

Wybierając sposób znakowania należy uwzględnić m.in. uwarunkowania terenowe (zakręt, wzniesienie), atmosferyczne (mgła, oblodzenie, ciemności), nasilenie i szybkość ruchu (zasada "100 metrów przed" na drogach szybkiego ruchu) oraz możliwości osobowo-sprzętowe. Miejsce wypadku niezależnie od jego oznakowania, powinno być również zabezpieczone. W tym celu:

  • wyłączamy zapłon i wyjmujemy kluczyki ze stacyjki uszkodzonego pojazdu
  • rozwijamy i przygotowujemy do użycia prądy gaśnicze piany lub wody
  • pokrywamy odpowiednimi środkami rozlewiska paliw
  • likwidujemy wycieki gazowego paliwa
  • przugotowujemy stanowiska podręcznego sprzętu gaśniczego
  • odsuwamy gapiów i odciągamy w bezpieczne miejsce pojazdy zagrożone lub utrudniające akcję
  • wstępnie stabilizujemy pojazd
  • wskazane jest również wyznaczanie stref
    • pierwszej o promieniu 5m, w której działają ratownicy bezpośrednio realizujący zadania ratownicze
    • drugiej o promieniu 10m, w której następuje przygotowanie sprzętu

Oznakowując i zabezpieczając miejsce wypadku, pamiętajmy zwłaszcza o właściwym zabezpieczeniu realizujących te zadania strażaków. Oni sami muszą być widoczni i zaopatrzeni w sprzęt ochronny, dobrany w zależności od sytuacji. Nie zawsze dysponowana do akcji jednostka OSP ma za zadanie uwolnić poszkodowanych uwięzionych w samochodach. Często wzywana jest do zlikwidowania wyciekającego z baku paliwa - zagrażającego środowisku naturalnemu. Tok ratowniczego postępowania będzie wtedy uzależniony od: palności paliwa (benzyna - ropa), ozmiarów rozlewiska, podłoża (gleba - asfalt), okolicznej infrastruktury (studziemki kanalizacyjne) i innych terenowo-sytuacyjnych uwarunkowań.

Zabezpieczając teren akcji, najlepiej zastosować jedną lub kilka z wymienionych poniżej metod działania:

  • pokryć pianą gaśniczą łatwo palne rozlewiska paliwa
  • obwałować teren, nie dopuszczając do nadmiernego rozlewu (zwłaszcza z asfaltu w kierunku gleby) lub wypłynięcia cieczy do kanalizacji ulicznej
  • zastosować preparaty do usuwania skażeń olejowych i tłuszczowych
  • zastosować sorbenty wchłaniające paliwa i oleje
  • zabrać tzw. odpady poakcyjne.


Źródło:
- "Wypadki w komunikacji drogowej" - Maciej Schroeder, Fundacja EDURA 2002 r.

Advertisement